Yaşayan Harita

2024 yılında art arda gelen kadın cinayeti haberleri, bu projenin fitilini ateşleyen en acı gerçekti. Biz, dostlukları lise yıllarına dayanan iki arkadaşız. Onur Bektaş, İstanbul Üniversitesi Coğrafya bölümü mezunu ve şu an İstanbul Teknik Üniversitesi Sürdürülebilirlik programında yüksek lisans öğrencisi. Mert Ali Gencer ise Marmara Üniversitesi Bilgisayar Programcılığı mezunu bir yazılım geliştirme uzmanı. Kadınların yaşadığı zorluklar bugüne kadar kelimelerle ve istatistiklerle çokça anlatıldı; biz ise bu gerçeği bir de haritaların diliyle görünür kılmak istedik. Mekânsal verinin gücüne ve yolumuza ışık tutacağına inanarak; derslerimizden ve mesaimizden arta kalan zamanlarda, tamamen gönüllülük esasıyla bu verileri gün ışığına çıkarmak için çalıştık.

Neden "Yaşayan Harita"? Projemizin ismi, performans sanatçısı Leyla Okan'ın bir tespitine dayanıyor. Kendisi çalışmamızı incelediği sırada "Bu harita yaşıyor..." dedi. Bu cümle bizim için bir dönüm noktası oldu. Çünkü haritadaki her bir nokta yiten bir cana, hayattan koparılan bir anneye, öksüz kalan bir çocuğa işaret ediyordu. Orada bir ışık görürseniz biliniz ki bir can hayattan koparıldı ama o ışık haritada hep yanacak. Bu tespit, konunun ne kadar yakıcı ve gerçek olduğunu bize bir kez daha hatırlattı.

Amacımız: Sayılar her gün değişebilir, insan hikayeleri istatistiklerin içinde kaybolabilir. Ancak haritamızdaki o noktaların zihninizde bıraktığı iz kalıcıdır. İnanıyoruz ki; bir sorunu çözmenin en önemli adımı, onun "nerede" ve "nasıl" var olduğunu tüm çıplaklığıyla görmekten geçer. Bu platform; içimizdeki o "sessiz çığlığı" duyurmak, verileri mekânsal hafızaya kazımak ve yitirilen her canın sönmeyen bir ışık olarak hatırlanmasını sağlamak için hazırlandı. Biz sadece haritaları konuşturmak istedik. Çünkü orada yanan her ışık, görmezden gelinemeyecek bir gerçek ve kanayan bir yaramızdır.